De aarddrukkaart is de basis van het ontwerp van de
stalen damwandenkeermuur. De algemeen gebruikte driehoekige aarddrukkaart is gebaseerd op de veronderstelling dat de muur de grond verlaat om actieve aarddruk te genereren, terwijl de geëxtrudeerde grond de passieve aarddruk genereert. Deze vereenvoudigde drukkaart is bedoeld om handberekeningen te vergemakkelijken, de berekeningsresultaten zijn meestal conservatief.
De correctie van de driehoekige aarddrukkaart, waarbij rekening wordt gehouden met de beweging van de muur, wordt meestal gedaan door software, wat resulteert in een afname van de druk (bodemboog) bij grotere verplaatsingen bij kleinere verplaatsingen van de muur (bijv. De ondersteunende Punt).
Als grond / paalinteractie wordt overwogen, kan de aarddrukkaart verder worden aangepast. Dit vereist ook meer geavanceerde software, het resultaat van het amendement is het verminderen van de actieve aarddruk, passieve aarddruk neemt toe.
Dit is ook het geval wanneer de basisplaat en de vrijdragende keermuur met elkaar in contact staan als de positie van de wandsteun relatief laag is. In dit geval wordt de bodemplaat als steunpunt, faalmodus voor het steunpunt van het bovenste deel van de muur om de bodemrichting offset te laten, het steunpunt van het onderste deel van de muur naar de bodemlichaam offset. Dit leidt tot een verandering in de actieve passieve aarddruk onder het steunpunt, waarmee bij het ontwerp rekening moet worden gehouden.
Het lastafhankelijke platform na de wand zal de actieve aarddruk op het onderste deel van het platform verminderen. Ervan uitgaande dat alle overbelastingen en bodemmassa door het dragende platform worden gedragen en als verticale belastingen op de verticale dragende elementen worden overgedragen, zullen de wanddruk en het buigmoment lager zijn.
