Om het ontwerp te vergemakkelijken, kan worden aangenomen dat de damwandentussen de aangrenzende trekstangen worden eenvoudig ondersteund (de verhoudingen die aldus worden buigend moment worden voorgespannen) om de steunkracht door de ankerbout te verschaffen. De kracht van het steunpunt hangt af van de afstand tussen de bouten en de ontwerpondersteunende belasting op elke wand. Bovendien kan de gording ook worden beschouwd als een continue straal, maar moet deze kruis-geschikte versterking zijn. Hoewel de gordingen statisch onbepaald zijn, kan de eenvoudigere methode nog steeds worden gebruikt: Methode: Ga ervan uit dat het buigmoment ULZ / 10W is de staaf (steun) belasting. Is een uniforme belasting, L is de staafafstand.
Trekkrachtuitvalcontrole wordt uitgevoerd op basis van de normale gebruikslimietstatus. Exclusief de super-opgraving, het buigende buigen damwandenmoment en de staafkracht zijn de grenswaarden die werken op de lengte van lengte ZL.
In het extreme geval, als het einde van de overspanning niet is vastgesteld, zal het buigmomentverlies op de koudgevormde damwanden als gevolg van het falen van de trekstang niet groter zijn dan 03UL2, W is de ondersteuningsbelasting in extreme gevallen, UDL, , Die kan worden gebruikt om het effect van falen van de trekstang op de structuur te schatten.
De rekencomplexiteit van
damwandenvereenvoudigd algoritme is klein en het is handig om te controleren of de normale ontwerpstatus de besturingsontwerpconditie is. Als het verankeringssysteem is ontworpen om te worden bestuurd door dit extreme geval, is een meer rigoureuze krachtanalyse van de gordingen vereist om het ontwerp verder te optimaliseren
